Obsesyjne myśli, konieczne zachowania
Przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych są określone mniej niż więcej. Podobnie jak w przypadku innych chorób na tle psychicznym i nerwowym ogromne znaczenie ma tu stres, trudne do przejścia sytuacje, a także nieprawidłowe relacje z otoczeniem. W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych najczęściej ma się do czynienia ze swoistym przymusem, zarówno pod względem sposobu myślenia, jak również pewnych zachowań, które człowiek postrzega jako konieczne. Tak zwana nerwica natręctw wywoływana jest przez lęk, a jednocześnie przyczynia się do jego potęgowania. Chory czuje, że musi coś zrobić, choć zdaje sobie sprawę, że jego zachowanie jest pozbawione sensu. Do najczęstszych objawów zachować kompulsywnych należy paranoiczna wręcz dbałość o czystość, przejawia się to między innymi nieustanną potrzebą mycia rąk. Według lekarzy większość ludzi w ciągu swojego życia przechodziła epizod zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, który zanikał samoistnie. Najczęściej pojawiają się one po raz pierwszy u nastolatków, co jest typowe dla chorób o podłożu nerwicowym. Skrajną postacią są natomiast nerwice, które znacząco utrudniają jednostce funkcjonowanie i kontakty ze światem. Leczenie zazwyczaj odbywa się dwutorowo, uzupełnieniem psychoterapii są podawane leki. Jego celem jest przede wszystkim obniżenie poziomu stresu i walka z paraliżującym lękiem.
